Liefhebber:
Onderwerp:
De Rhônevallei, de schrik van vele duivenliefhebbers! Dat is te sterk uitgedrukt. Maar in duivenmiddens wordt er altijd met veel ontzag gekeken naar de vluchten uit de richting van Lyon en omstreken. Vele oorzaken worden genoemd voor deze moeilijke passage doorheen de streek van de Rhône.
Uiteraard is er de mistral, een krachtige noord- tot noordwestenwind die snelheden haalt van 50 km/u en windstoten tot wel 100 km/u. Gezien deze wind gemiddeld 130 dagen per jaar aanwezig is, krijgen de duiven er meer dan eens mee te maken. Het harde beuken tegen de wind vraagt het uiterste van onze duifjes. De Alpen en het Centraal Massief zorgen ervoor dat duiven maar één traject huiswaarts kunnen kiezen, namelijk de vallei tussen de twee bergketens. De weersomstandigheden zijn vaak niet in het voordeel van onze gevleugelde vrienden. Regen in de vallei zit meer dan eens gevangen tussen de bergen. Naast al deze hindernissen uit de natuur dienen we de oostelijke ligging zeker niet te onderschatten. Bovenstaande toont meteen de moeilijkheidsgraad. Het respect voor de duiven die op de vluchten uit Valence, Montelimar, Orange en Marseille excelleren is bijzonder groot.
De moeilijkste?
Elk jaar kroont de KBDB één kolonie in België tot kampioen van de Rhônevallei. Hiervoor dienen de eerste en tweede afgegevene te toppen op elk van de drie vluchten uit de oostelijke lijn. Geen sinecure als we naar de kampioenschappen van de voorbije jaren kijken. In 2023 slaagden vijf liefhebbers erin om een perfect rapport af te leveren. In 2022 was er slechts één liefhebber die dit tot een goed einde bracht en in 2021 kon niemand de volle zes punten binnenrijven. Een perfect rapport voor het jaar 2024 beloofde eveneens meer dan een gezondheidswandeling te worden. De eerste vlucht uit Valence kende een allesbehalve perfect verloop en ook op de tweede beproeving was het duwen om thuis te geraken. Voor wie dacht dat Marseille een eitje zou worden, kwam bedrogen uit. Slechts 8 duiven bereikten hun thuishaven in België op de dag van de lossing. ’s Anderdaags ging het traagjes verder, bijzonder traag beter. Met andere woorden: drie Rhônevluchten, drie bijzonder moeilijke beproevingen.
Reikhalzend keken we uit naar de publicatie van de uitslagen van dit Rhônekampioenschap. En jawel, er was één winnaar met alle juiste cijfers. Allé, ’t is te zeggen, één liefhebber wist deze drie moeilijke beproevingen af te werken met een perfect rapport. In Oppuurs slaagde Ferdinand Peersman er in om op deze manier de oppergaai binnen te halen. Ferdinand kroonde zichzelf tot nationaal kampioen Rhônevallei KBDB 2024.
Vuelta
Wie is Ferdinand Peersman? Bij een aantal lezers zal deze naam zeker een belletje laten rinkelen. Bij de jongere generatie wordt dat iets moeilijker. We helpen jullie dan ook graag een handje. Hiervoor schakelen we terug naar het jaar 1973. Dat jaar tekende Ferdinand Peersman een profcontract als wielrenner bij de Rokado-formatie. Gerenommeerde renners als Herman Van Springel, Roger Pingeon, Rik Van Linden en Albert Van Damme vormden de toppers in deze wielerploeg. Als eerstejaarsprof moest Ferdinand zijn spreekwoordelijke tenen uitkuisen. Toch werd hij in 1973 geselecteerd om de Ronde van Spanje te rijden tegen niemand minder dan Eddy Merckx. Voor Ferdinand betekende dit een belevenis in vele aspecten van het woord. Ten eerste had hij nog nooit een col van dichtbij gezien. In dat tijdperk was er nog geen sprake van hoogtestages of ploegstages. Het trainen was onder de kerktoren te doen. Ten tweede mocht Ferdinand het inderdaad opnemen tegen koerslegendes als Eddy Merckx, Luis Ocana en Bernard Thévenet. En jawel, als jonge snaak fietste hij zich in de prijzen. Hij haalde in het zog van winnaar Eddy de felbegeerde rode lantaarn naar België. Meer uitleg hoeven wij hierover niet te geven. Twee jaar later besliste Ferdinand na een korte maar krachtige carrière om het koersen vaarwel te zeggen.
Barcelona
Het einde van zijn actieve carrière als profwielrenner betekende meteen de overstap naar zijn tweede passie, de duivensport. Samen met broer Jan werd op hun hokken vol de kaart van de internationale vluchten getrokken. In 1982 katapulteerden hun gevleugelde vrienden Jan en Ferdinand naar de zevende hemel. Op de koninginnenvlucht uit Barcelona vloog hun ‘925’ zich naar de 1ste internationaal van 15.605 duiven.
Meteen stond heel Oppuurs op zijn kop.
Iedereen kende plots de weg naar de hokken van Jan en Ferdinand. Met volle teugen genoten de twee broers dan ook van alle aandacht die hen te beurt viel. De jaren nadien bleven er vroege duiven landen op de hokken te Oppuurs. Eén van de uitschieter was hierbij de 3de internationaal uit Pau begin jaren ’90.
Toch werden niet alle centen verwed op de duivensport. Daarvoor had Ferdinand te veel andere interesses.
Voetballend knokte hij zich samen met KSV Bornem naar de halve finales van de beker van België. Daarna richtte hij ook nog voetbalclub FC Oppuurs op waar hij speler-trainer werd. Ook in de politiek ging hij zich moeien. Finaal resulteerde dit in een mandaat als gemeenteraadslid te Sint-Amands. En zo kunnen we ongetwijfeld nog wel even doorgaan. Maar ja, we schrijven voor een duivenkrant. Misschien wordt het dan ook de hoogste tijd om onze aandacht daar terug naartoe te schuiven.
Exact 42 jaar na het bestijgen van het hoogste schavotje met de internationale overwinning uit Barcelona, mag Ferdinand opnieuw een mijlpaal afvinken in de duivensport. De titel van nationaal kampioen Rhônevallei KBDB 2024 plaatst hem opnieuw vol in de schijnwerpers. Hij zou meteen ook de laatste winnaar kunnen worden van de nationale titel uit de Rhônevallei. De KBDB besliste immers om de vluchten uit Valence en Montelimar niet meer op de nationale kalender te plaatsen. Maar gezien soep nooit zo heet gegeten wordt als ze wordt opgediend, wachten we nog even met verregaande uitspraken hierover.
De aanpak
Hoe speelde Ferdinand dit klaar? Wel, hij heeft hiervoor een bijzondere aanpak. Vooreerst hebben we de jonge duiven. Hiervan kweekt hij er elk jaar een 40 stuks. Alle duiven worden in februari met lichtmis samen gezet. De jonge duiven worden in hun geboortejaar nooit geleerd en trainen enkel aan huis. Als jaarling start hun vliegcarrière echt. Enkel de doffers worden gespeeld op klassiek weduwschap. De vliegdoffers kweken voor het seizoen 1 jong. De eerste opleervluchten uit Quiévrain vliegen de duivers nog op een (groot) jong. Vanaf 16 dagen wordt de duivin weggenomen en brengen de doffers hun jong alleen groot. Daarna wordt resoluut gekozen voor het weduwschapsspel. Interessant wist-je-datje, de duiven worden te Oppuurs nooit zelf opgeleerd. Dit betekent dan ook dat met de eerste Quiévrain de jaarlingen een serieuze vuurproef voor de kiezen krijgen. Na de snelheidsvluchten vliegen de duiven nog twee kleine halve fondvluchten. Daarna kan de fond- en zware fondkalender aangevat worden voor de oude duiven. De jaarlingen worden verder klaar gestoomd om iets later op het seizoen ook twee nationale fondvluchten af te werken.
Tijdens het vliegseizoen trainen de doffers tweemaal per dag van zodra het weer het toelaat. Hierna kunnen ze een uur naar believen hun maagje vullen. Ze krijgen in de gezamenlijke eetbak een mix van verschillende sportmengelingen aangevuld met extra mais. Er wordt te Oppuurs nooit opgevoederd. Elke dag krijgen de doffers hetzelfde voor de kiezen. Ferdinand wil dat zijn duiven ook in de mand aan de eettafel aanschuiven.
Op deze no-nonsens-manier geniet Ferdinand van de duivensport. Maar dat zou hij niet kunnen zonder zijn vrouw Lidia, die elke week opnieuw de duiven naar het duivenlokaal ‘De Reisduif’ te Dendermonde brengt. Zonder haar zou Ferdinand misschien al wel de knuppel in het hoenderhok geworpen hebben. Gelukkig maar, ander had hij wonderjaar 2024 niet meer kunnen beleven. We nemen jullie graag even mee.
Valence I
Het nationaal kampioenschap uit de Rhônevallei startte in 2024 traditioneel met een vlucht uit Valence. Een onoordeelkundige lossing zorgde voor een verschrikkelijk moeilijke onderneming. Te Oppuurs had Ferdinand zich klaargezet om de eerste aankomsten te zien. Iets na 18u was het bingo. Zijn ‘Rhône 1’ landde met veel bravoure op de valplank. Deze prestatie was meteen goed om op lokaal vlak de overwinning naar Oppuurs te vliegen. Meer dan drie uur later, vlak voor valavond, toonde ook de tweede duif, ‘De Rhône 2’ van Ferdinand, zijn ongelooflijke doorzettingsvermogen. Hij vloog hiermee op lokaal vlak naar de 5de plaats. Het betekenden meteen de eerste twee kampioenschapspunten voor de kolonie Peersman.
Valence I lokaal (99 d.): 1, 5 (2/3)
Valence I provinciaal (601 d.): 22, 72 (2/3)
Valence I zonaal (1.517 d.): 44, 169 (2/3)
Valence I nationaal (5.496 d.): 222, 724 (2/3)
Valence II
De duiven van Ferdinand recupereerden bijzonder snel. Er werd dan ook niet getwijfeld om hen in te korven op de volgende vlucht uit de Rhônevallei. Door de zwaartegraad van de eerste, werd door de KBDB opnieuw gekozen voor Valence (i.p.v. Montélimar). Het leverde opnieuw een zware dobber op, waar de eerste nationale duif een snelheid van amper 1068 meter per minuut haalde. Rond de klok van 20u30 bereikte de eerste duif het hok te Oppuurs. De ‘Rhône 1’ herhaalde zijn kunststukje van de vorige keer en vloog opnieuw naar de lokale overwinning. Nationaal betekende dit eveneens een mooie top 100-notering. Een uurtje later was ook de ‘Rhône 2’ op de afspraak. De twee doffers zorgden voor een perfecte 4 op 4 op weg naar de Rhônetitel.
Valence II lokaal (22 d.): 1, 3 (2/2)
Valence II provinciaal (282 d.): 12, 35 (2/2)
Valence II zonaal (672 d.): 19, 108 (2/2)
Valence II nationaal (2.642 d.): 78, 402 (2/2)
Marseille
Na het perfecte rapport uit de twee Valence-vluchten speelde Ferdinand ridder of mis. Hij koos ervoor om met zijn twee tenoren naar Marseille te trekken. Met 869 kilometer betekende dat meteen bijna 200 kilometer extra op de teller. Maar daar stopte het niet. Ook Marseille werd een tocht met heel wat hindernissen. De onweders rondom de streek in Marseille zorgden voor een duivenpeloton dat meteen in stukken en brokken werd geslagen. Een habbekrats duiven slaagde erin om de thuishaven te België te bereiken. ’s Anderdaags bleef het bijzonder traag evolueren. Stilaan zakte de moed bij Ferdinand in zijn schoenen. Had hij er wel goed aan gedaan om met zijn twee kampioenen naar deze moeilijke Marseille te trekken? Geen enkele van zijn twee toppers had tegen de middag de thuishaven bereikt. Rond 12u56 klaarde de hemel in Oppuurs spreekwoordelijk helemaal op. Met een interval van exact 1 minuut bereikten de ‘Rhône 1’ en de ‘Rhône 2’ hun thuishaven. De vreugde kon niet meer op bij de kolonie Peersman. Zijn twee absolute favorieten waren terug. Toen de uitslagen geraadpleegd konden worden, weerklonk er een extra kreet van vreugde. ‘Rhône 1’ en ‘Rhône 2’ zorgden voor het 5de en 6de punt in het nationaal kampioenschap. Een fenomenale prestatie van twee duiven die beide met een perfect rapport zorgden voor het onmogelijke!
Marseille lokaal (43 d.): 6, 7, 11 (3/4)
Marseille provinciaal (212 d.): 29, 30 (2/4)
Marseille zonaal (1.155 d.): 161, 162 (2/4)
Marseille nationaal (2.082 d.): 288, 290 (2/4)
‘Rhône I’ B21-6022174
Graag stellen we nog even de twee tenoren voor. Vooreerst hebben we de ‘Rhône I’ die onder meer met twee lokale overwinningen en een 78ste nationaal Valence II de weg plaveide naar de nationale titel. Deze driejarige doffer is een zoon van een goede Marseille-vlieger te Oppuurs. In zijn aderen zien we het bloed van Jos Joosen lopen. Meer bepaald vormen de ‘Bonga’ en de 1ste internationaal Marseille van Jos het hart van deze pedigree. Verder zien we nog de edele lijnen van Jimmy Brands de afstamming verder vorm geven, evenals de oude soort van Ferdinand. De moeder van de ‘Rhône 1’ gaat terug naar de oude lijnen van Ferdinand Peersman. Het bloed van de 1ste internationaal Barcelona stroomt nog door de aderen. Dezelfde duivin van Jimmy Brands die we ook bij de vader zagen tekent opnieuw present. De ‘P.D.M.’, een belangrijke stamduif van Ferdinand, heeft eveneens een aandeel in het genenpakket van ‘Rhône 1’. Deze topkweker is ook vader van de 23ste nationaal Agen in 2017. De ‘Rhône 1’ ontgoochelt zijn uitstekende afkomst allerminst!
‘Rhône 2’ B21-6022157
De ‘Rhône 2’ was de belangrijke partner in crime om het onmogelijke mogelijk te maken. Zijn afstamming toont veel gelijkenissen met die van de ‘Rhône 1’. Zo is ‘P.D.M.’ opnieuw de grootvader van deze duif. Ook de topduivin van Jimmy Brands is aanwezig om de juiste genen te verstrekken. Zij vormen de basis langs vaderszijde. Langs moederszijde zien we twee maal een rechtstreekse Jos Joosen. ‘De 613’ is net zoals bij ‘Rhône 1’ grootvader van dienst. Met de ‘Rhône 1’ en de ‘Rhône 2’ zien we twee duiven die sterk met elkaar verwant zijn. Het toont meteen de sterkte van de duivenstam van Ferdinand.
Op naar de toekomst
2024 betekende een grandioos jaar. Ferdinand beklom samen met Lidia met heel veel trots het nationaal podium. Het zorgde voor een moment om te koesteren. Het toont meteen dat ook kleine kolonies in staat zijn om mee te strijden voor de hoogste eer. Het enige wat hier voor nodig is, zijn twee zeer regelmatige en vroeg vliegende duiven.
Is de cirkel hiermee rond? Dat weten wij niet. We hopen uiteraard van niet. Het liefst zien we Ferdinand nog vele jaren genieten van zijn gevleugelde vrienden. Daar duimen we dan ook voor. Op naar een sportief 2025!
Auteur:
