RAF & LARS LUYCKX - 1e Algemeen. Prov. Kampioen Antwerpen 2018

Geel – Geel, ook de Barmhartige Stede genoemd omdat er vooral in het verleden, en ook nu nog, psychiatrische patiënten uit alle landen opgevangen worden. Geel is een stad met 35.000 inwoners en is bekend als scholengemeenschap met 10.000 leerlingen. Wie op woensdagmiddag in het centrum van Geel moet zijn weet meteen dat het leerlingenaantal zeker niet overdreven is.

Bij Raf en Lars Luyckx komt men terecht bij een familie die haar boterham voornamelijk in deze scholengemeenschap verdiend heeft. Vader Raf was onderwijzer en was 10 jaar lang directeur van een basisschool. Moeder Mieke vormt de enige uitzondering op de regel. Zij is wel onderwijzeres van vorming maar heeft haar leven lang gewerkt op de Dienst voor Toerisme. Lars is regent wiskunde en Engels en geeft les in een naburig college. Ze zijn echter alle drie duivenmelker in hart en nieren en duivensport is voor hen een familiesport. Van zodra de eerste wedstrijd op het programma staat staan ze aan de inkorftafel. Wanneer bij de meeste melkers de korf al lang weer op zolder staat spelen ze nog met veel passie de “Ronde van België”! In 2018 werden ze 1e Algemeen Provinciaal Kampioen Antwerpen.

Nonkel Frans

Nonkel Frans was duivenmelker en onder de naam Gilis & Zoon blonken ze uit op de vitesse. Raf mocht vanaf zijn 7 jaar de “krabberspoel” voor zijn rekening nemen en zo is hij in de duivenliefhebberij gerold. In 1979 heeft Raf de duiven van nonkel Frans overgenomen.
Van 1985 tot 1988 is Raf verhuisd naar een appartement in Lichtaart. Hij had toen zijn duiven overgedragen aan Staf Boonen, Geel-ten-Aard en is met Staf blijven met de duiven spelen.
In 1988 heeft hij zijn huis gebouwd aan Leschot in Geel en is er in 1989 met duiven begonnen op een hok van 6 m en met 11 jonge duiven. Het waren allemaal duiven van Ludo Dams, Geel. 
Staf speelde een keer met 23 oude duiven op Etampes en Raf had ook 4 jaarlingen ingekorfd voor dezelfde wedstrijd. Raf ging de duiven “letten” bij Staf en Mieke moest de 4 jaarlingen klokken en meteen bellen wanneer er een jaarling thuis was. Raf kon zijn oren niet geloven toen Mieke keivroeg telefoneerde met de melding dat haar eerste duif thuis was en Staf nog geen pluim gezien had. Het werd ook de eerste prijs in de Zuiderkempen.
Zoals afgesproken heeft Raf toen 6 koppels van zijn kwekers bij Staf teruggehaald als basis van zijn kolonie. Er werden toen ook 20 jonge duiven gekocht bij Fernand en Koen Mariën, Tielen.
De eigenlijke start vond plaats in 1991 en in augustus van dat jaar werd de 1e prijs provinciaal jaarse Argenton gewonnen. Raf liet op maandag zijn duiven los en de provinciale winnaar wou niet meer vliegen. Hij zat echt als een hoopje ellende in zijn woonbak en Raf belde dierenarts Fernand Mariën. Maar om 16 u gaf de provinciale winnaar de geest en dat was natuurlijk een ramp voor een duivenmelker met ambitie. Adeno was de boosdoener.
In 1991 speelde Raf op de grote halve fond in Millegem de 1e met de jonge duiven en de 2e in Samenspel Turnhout achter de tandem Lanslots-Dockx. Veertien dagen later terug hetzelfde liedje. Raf zegde tegen Mieke die heeft betere duiven dan wij en we gaan op de kampioenendag zijn bon kopen. Toen Raf zijn bon ging ophalen mocht hij kiezen uit 70 à 80 jongen en hij kreeg niet één maar twee duiven. Het werden “Lancelot” en de “Rode Ridder”. De “Rode Ridder” won als jonge duif 6 x 1e prijs maar van Noyon raakte hij niet thuis op dezelfde dag. In 1992 en 1994 werden er daar nog tweemaal 10 jongen gekocht en ze zijn ermee super gelukt.
En dan het verhaal van “K 2”, of het koppel “Den Dode” x “Blauw van Dure”. Alles wat uit K2 kwam vloog een eerste prijs tot 600 km. Zoon Lars koos de 115/03 (uit K2) als zijn favoriet uit de groep maar na een week ging deze jonge duif verloren. Dan pak ik maar zijn broer de 116/03, zei zoon Luyckx. De week nadien won hij de eerste prijs tegen ca. 2500 jonge duiven in de Zuiderkempen. Een week later excelleerde hij opnieuw met de 6e prijs en leverde hiermee het beste bewijs van zijn klasse.
Raf had toen een bon gegeven in Friesland en Bauke Weerman kocht zijn bon. Hij kwam zijn duif ophalen en koos twee jongen uit “K2”. Hij telefoneerde Raf zijn eerste resultaten door. De ene vloog 4 minuten los en de andere 2 minuten op de concurrentie op een wedstrijd van 120 km. “K2” was een echt superkoppel!
Andere vedette was “Den Dure” van Frans Berghmans, Mol. Zijn afstammelingen presteerden knap tot 600 km.
De oorspronkelijke kolonie Luyckx was opgebouwd met duiven van Karel Hufkens, Ludo Dams, Lanslots-Dockx en vooral met duiven van Fernand & Koen Mariën. 
Momenteel bestaat de kolonie uit duiven van Fernand & Koen Mariën, Marc Vlaeminck, Patrick Sterckx, Ivo Renders, Van Roy-Philipsen en voor de “grote Fond” haalden zij de versterking bij Hok Binnenmans-Vandeweyer.

Training als conditiemeter

Raf & Lars Luyckx kwamen aan de start van het seizoen 2019 met een ploeg van 12 weduwnaars, 18 duivinnen op het weduwschap, 60 jonge duiven en 10 koppels kwekers.
De weduwnaars werden gekoppeld op 6 december 2018 en trokken twee jongen groot. Van de vier beste weduwnaars werden de eieren verlegd onder een ander koppel en de weduwnaars legden een tweede keer. Deze 4 koppels gaven inderdaad de beste jongen.
Begin van het jaar trainden de weduwnaars tweemaal daags 1u ‘s morgens en 1u ‘s avonds. Wanneer het geen 10 graden was ‘s morgens werd er alleen ‘s avonds getraind. Op het einde van het seizoen werd er maar alleen ‘s morgens getraind. Het trainen van de duiven is de conditiemeter bij uitstek. De eerste vraag van dierenarts Mariën is steeds: “Trainen ze nog?” Bij het inkorven krijgen de weduwnaars 10 minuten de schotel in het nestvak. Bij aankomst van een wedstrijd blijven de partners een paar uur samen. Raar maar waar, de beste jaarse doffers hebben als jonge duif maar matig gepresteerd.
In het opleren van de oude duiven wordt er weinig latijn gestoken. Na drie etappes tot 25 km gaan ze de grote mand in.
Op het einde van het seizoen wordt er wat aan de motivatie gesleuteld. Op het hok met 16 woonbakken en 12 duiven wordt er dan een woonbak of twee open gezet.
Ook zijn er geen problemen om in te korven op verschillende wedstrijden tijdens dezelfde week. De duiven worden normaal gevoederd in een grote eetbak maar voor de fondvliegers worden er voederbakjes opgehangen in hun woonbak.
Het verhaal van de 837/18 “Olympiadeduif” is een geval apart! Hij won 1e Melun 1753 d en 1e Chevrainvilliers 1108 d. Daarna vloog hij 3 x grote halve fond en won geen enkele keer prijs. Tot 20 juli werd hij dan gestopt en ging tweemaal terug de mand in op Chevrainvilliers en won de 4e prijs tegen 328 duiven en 5e prijs tegen 547 d. De volgende week was het Bourges en hij won opnieuw geen prijs. Daarna vloog hij 2 x Momignies en 2x Quiévrain en won viermaal tussen de eerste tien. Leg het maar eens uit!

Alleen een vlieghok

De 9 jaarse duivinnen broeden en kweken niet. De eieren van de 9 oude duivinnen worden verlegd en zij komen een tweede keer met eieren. In de winter worden de kweekduivinnen gekoppeld met de weduwnaars. De goede oude vliegduivinnen worden gekoppeld met de kweekdoffers.
De duivinnen trainen tweemaal daags en zij worden in hun woonbak opgesloten vanaf begin april tot einde juli. De dametjes komen los van op het vlieghok en lopen terug binnen op het vlieghok. Zij hebben alleen maar een vlieghok al is dat tegen alle regels van het duivinnenspel. In het begin van het seizoen eten de duivinnen uit een gezamenlijke voederbak. Later op het seizoen worden ze gevoederd in hun woonbak.
Eens opgeleerd worden de duivinnen niet meer tussendoor weggevoerd. Ze vliegen elke week de grote halve fond. Een laatkomer van een wedstrijd gaat de volgende week dan mee op een snelheidswedstrijd. De eerste maand krijgen de duivinnen alleen maar de nestschotel in hun nestvak daarna komen doffers en duivinnen 10 minuten samen.
De beste duivinnen op het weduwschap gaan eind juli naar het hok van de jonge duiven. Ze worden dan allemaal gespeeld op een nestje op de laatste 3 à 4 nationaals

Eerst Momignies en dan Quiévrain

De jonge duiven worden aan 16 dagen op de grond van het kweekhok gezet. De duivinnen gaan van het hok en de doffers trekken de jongen groot. Op 25 dagen worden ze dan gespeend. Doffers en duivinnen gaan samen op één hok tot eind mei en dan wordt de schuifdeur ingevoerd. De jongen worden verduisterd van de laatste week van maart tot de laatste dag van mei. Daarna worden ze bijgelicht van 10 juli tot eind oktober. Ze worden verduisterd van 18 u tot 8.30 u ‘s morgens. Ze worden bijgelicht van 5 u tot ‘s avonds 23 u.
In 7 etappes worden de jongen opgeleerd tot 25 km. Daarna gaan ze 3x naar Momignies en daarna wordt er overgeschakeld op Quiévrain omdat dit een grotere lossing is.
In alle hoeken en kantjes van het hok van de jonge duiven worden er kartonnen dozen gezet. Later komen er ook nestschotels in de woonbakken. Er wordt slechts 1x per dag getraind. De week voor Bourges komen alle jongen bij elkaar, ook met de oude duivinnen, en er kan een nestje gebouwd worden voor de komende nationale vluchten.

Doffers en duivinnen één voederschema

Doffers (om de 14 dagen gespeeld) en de duivinnen (iedere week gespeeld) op grote halve fond worden op dezelfde manier gevoederd. De doffers vliegen de week zonder grote hafo dan wel een snelheidswedstrijd.
Op zaterdag wordt het “volle bak” sportmengeling + yoghurt + vitamineral Mariën en er zijn elektrolyten (Belgasol) in het drinkwater. Op zondagmorgen wordt het “volle bak” sport + conditiepoeder Mariën + “Moor Gold”. Zondagavond wordt er sportmengeling verschaft.
Op maandagmorgen wordt het superdieet en ‘s avonds 50% sport + 50% zuivering. Op dinsdag wordt hetzelfde schema gevolgd als op maandag. Op woensdagmorgen en avond wordt het 50% sport +50% vetrijke mengeling. Op donderdag wordt het 100% vetrijke mengeling + pinda’s + kempzaad + gepelde zonnepitten.

Medisch Mariën

Dierenarts Mariën komt iedere maand op controle maar 9 van de 10 keer is alles in orde. Alleen werd er de laatste maand behandeld tegen trichomonas en luchtweginfecties en de prestaties werden gevoelig beter. Wel wordt er iedere maand ook de conditiesiroop van dr. Mariën verstrekt. De oogproblemen worden aangepakt met Clinagel. Het moet gezegd dat Raf & Lars Luyckx vast geloven in het vakmanschap van dierenarts Mariën.

Zongevoelige hokken

De weduwnaars vliegen op een hok van 3 m, de duivinnen op twee hokken van 1,5 m en de jonge duiven op een hok van 8 m.
Raf Luyckx: “Wij hebben zongevoelige hokken en op het westelijk en het oostelijk gericht hok kan dat wel meerdere graden verschil uitmaken. In 2017 werden alle hokken met hout bekleed en werd er een nieuw dak aangebracht. In het dak is er een doorschijnende plastiek plaat van 80 cm breed aangebracht over de volledige lengte van het hok. De hokken hebben een open nok en er zitten overal roosters in de voorzijde.
Voor en boven de duiven is er een verluchtingspleet van 1 m. Vanaf 1 m voor de woonbakken is het plafond dicht. De hokken hebben een plankenvloer en het is iedere dag krabben. De drinkpotten worden ‘s avonds weggenomen en een “verse” komt ‘s morgens terug op de hokken.”

Selectie na het seizoen

“Wij houden van een strenge selectie behalve voor de laatjes. De selectie wordt niet doorgevoerd tijdens het vliegseizoen. Dit jaar blijven er 6 weduwnaars over en voor 2020 komen er normaal 14 weduwnaars op het hok. Wij verlangen duiven die praktisch nooit missen of duiven die minstens 2 à 3 keer per 100-tal vliegen.
Wat de jongen betreft blijft alles wat prijs gevlogen heeft met een maximum van 15 doffers en 15 duivinnen.”

Ronde van België

“De Ronde van België is voor mij een gouden aanhangsel van het vliegseizoen. Ik zou een verbond willen waar er tot Kerstmis gespeeld wordt en op Nieuwjaar terug begonnen wordt. Kweken is niet mijn favoriete hobby.
Met de partners van de weduwnaars en de duivinnen op weduwschap wordt de Ronde van België gespeeld. Met 11 koppels en enkele jongen kom ik aan een totaal van 30 duiven. Dit houdt ook in dat de partners ook kwaliteit moeten in huis hebben. Ik ben al 7 jaar bezig en elk jaar verbetert en groeit de ploeg.
In de duivensport ben ik gefascineerd door het geldspel. Ik zet heel graag veel geld en er is in de club geen enkele wedstrijd waarvoor ik niet voor de waarborg gezet heb. In totaal zijn er 8 vluchten voor de Ronde van België.
In Berlaar staat voor 1500 duiven wel 20.000 euro op de uitslag. Heel België mag meespelen en in volle seizoen zou men één straat uitsluiten. Maar het is natuurlijk zo... soms lig je goed en soms lig je slecht maar dat moet kunnen.”

Kijk op de duivensport

“Er moet iets gedaan worden aan het ophalen van de duiven en de plaats op de vrachtwagen. Hetzelfde samenspel moet bij elkaar aan dezelfde kant van de camion staan. Voor de nationale vluchten moeten alle duiven onder elkaar gemengd worden op dezelfde camion. Zo zou ik het willen.
Vroeger stond Bourges een halve dag open en nu nog amper 1 uur. Wij lagen in de gracht met een bak bier en keken naar de duiven van Bourges en hadden een halve dag plezier. Dat is nostalgie, ik weet het.
De uitslagen uitpluizen over problemen met de verzending is mijn stokpaardje. Een voorbeeld... Hier pakken we om 11.49 u en deze duif vliegt 3 minuten los van 500 jonge duiven. In de overkoepeling met Hafo Kempen was dat de 34e prijs met 25x Kris Van Massenhoven, Retie, ervoor. Mijn duif kwam 8 min en 16 sec. tekort om daar aan te kunnen tippen. Kris Van Massenhoven pakt 9 duiven op 11.49 u en dan moet hij 5 minuten wachten en in Antwerpen Oost valt er geen enkele duif.
Zijn 10e duif, 5 minuten na zijn 9e, heeft de 10e prijs en dan pakt hij er nog eens 14 op een paar minuten. Hij klokt 35 jongen van 65 voor hij één van zijn 13 oude pakt en die oude duif heeft de 3e prijs. 
Het geld is nog niet verdeeld (18/9) van deze wedstrijd. De uitspraak houdt in dat alles blijft zoals het was. Denkt men hier niet hardop dat enkele korven van Antwerpen Oost tussen die van Antwerpen West gesukkeld zijn die vroeger gelost werden?
Een ander probleem is dat de vele grote hokken in de streek volgens velen de dood zijn voor de duivensport.”

Van maart tot oktober

“Ja ik ben een verknochte duivenspeler. De duiven van de Ronde van België staan aan de start in maart en worden tot eind april gespeeld want dan worden ze partners van de doffers en duivinnen op weduwschap.
De beste 6 komen op een afzonderlijk hok en daar probeer ik het tot eind juni mee vol te houden. Dan moeten ze in de volière want dat zijn duiven voor de Ronde van België van half september tot half oktober.”

Mieke de vrouw

Raf doet in het huishouden helemaal niks! Het enige wat hij doet is het gazon afrijden en Mieke doet dan nog de kantjes af. Zij is altijd op post wanneer de duiven naar huis komen. De 24 laatjes zijn haar ding. Ze zit soms een vol uur op het hok om de late jongen eten te geven en ondertussen worden ze handtam gemaakt. Het is zelfs zo dat als “De Witte” thuiskomt en Mieke loopt buiten dan vliegt hij naar haar in plaats van over de antenne te lopen.
Mieke Matheve: “Wanneer ze me vroeger zouden gezegd hebben dat ik met een duivenmelker zou trouwen dan had ik hen voor gek verklaard. Duivensport is hier nu een hobby waar we met de ganse familie dag en nacht achter staan. Een sport met dieren is leuk en een tamme duif bekoort me bijzonder. 
Op vakantie gaan en familiefeestjes zijn natuurlijk niet zo eenvoudig te plannen voor een duivenmelkergezin. Mijn zoon en dochter zijn betrokken bij de duivensport maar je moet echt door de duivenmicrobe gebeten zijn om melker te blijven. Daarom is het ook belangrijk dat je échte vrienden hebt onder de duivenmelkers. Wanneer wij tijdens het winterseizoen enkele keren een tripje maken of op reis gaan dan kunnen wij rekenen op Staf, Kris, Rik en Sus, Fokke, Ivo en Patrick. Dit is onze vaste ploeg verzorgers en manusjes-van-alles tot convoyeur Willy toe. Zij zijn voor ons allemaal onmisbaar.”