JOHAN DONCKERS- ALGEMEEN KAMPIOEN REGIO MECHELEN

Grobbendonk - Pulderbos mag dan wel het middenpunt van de provincie Antwerpen zijn maar het duo Grobbendonk-Vorselaar was ooit het centrum van de diamantnijverheid in het Antwerpse. Diamant en duiven hadden elkaar gevonden... waar geld was werden dure en goeie duiven gekocht... en waar goeie duiven waren werd er zwaar gepoeld.
Deze hoogconjunctuur hield aan tot de zestiger jaren toen heel wat diamantnijverheid naar de lage loonlanden verhuisde. Maar deze regio was ondertussen uitgegroeid tot het "duivennest" bij uitstek en dat is het ook gebleven. Ze zijn er nog echt fier op het "Tienverbond"... een van de grootste duivenmaatschappijen van ons land waar een sterke concurrentie wekelijks nog de degens kruist.
Wie het in het "Tienverbond" maakt ... die maakt het overal op de vitesse wordt er gefluisterd en hardop gedacht ! Daarnaast groeit en bloeit ook nog het hafoverbond "Regio Mechelen" waar de concurrentie ook niet min is. En het is nu juist in deze twee verenigingen dat Johan Donckers (49) afgelopen seizoen een toonaangevende rol speelde. In hafo "Regio Mechelen" schopte hij het tot 1e Algemeen kampioen halve fond en in het "Tienverbond" rijfde hij ook menig kampioenstitel binnen ! Tenslotte werd Johan ook 2e Algemeen Provinciaal Kampioen Antwerpen.

Met zijn hart in Pulle !

Ofschoon hij in Grobbendonk woont blijft Johan Donckers een Pullenaar in hart en nieren. Hij heeft er gevoetbald tot zijn 48 jaar... zijn kinderen voetballen in Pulle... en hij speelt met de duiven in de "Koninlijke Eendracht Pulle". Hij volgde zijn vrouw Suzy naar Grobbendonk maar drinkt zijn pintje bij voorkeur in het duivenlokaal van Pulle.
Johan was nochtans geen duivenmelker van thuis uit. Hij werd door de duivenmicrobe besmet door Jules Wouters (een nonkel van vader) en diens buurman Jos Cools. Een jaar later deed een andere buurman, René Smolders, ook nog eens zijn duit in het zakje.
Bij Johan thuis hadden ze een kippenhok en de "bovenverdieping" werd meteen aangeslagen en omgebouwd tot mini-duivenhokje. Amper een jaar later moesten de kiekens het onderspit delven en werd het hele kippenhok tot duivenhok omgebouwd.
Johan speelde daar vanaf 1975 (toen 13 jaar oud) met duiven en een jaar laten won hij reeds zijn eerste 1e prijs. Uiteraard werd er gestart met duiven van zijn drie mentoren... In 1977 groeide het kippenhok tot een duivenhok van 4 meter... en van 4 m kwam er 8 m en het spel zat op de wagen. In 1979 speelde onze neofiet zich de eerste keer tussen de kampioenen en sindsdien was hij ieder jaar van de partij. Ondertussen werd hij ook al vier keer keizer !
In 1992 werd er gestart... eerst met jonge duiven... in Grobbendonk. De toenmalige basis van Frans Peeters, Viersel en Gommaar Leysen, Pulderbos kreeg versterking van duiven van Leo Heremans, Vorselaar... Eddy Janssens, Zandhoven... Gust Janssens, Beerse ... Gebr. Van Hove, Beerse... Jos Van Olmen, Broechem... en Danny Van Dyck, Pulle.
De actuele basis voor de snelheid wordt voor 50 % gevormd met duiven van Gommaar Leysen en Leo Heremans. Met duiven van Eddy Janssens en Jos Van Olmen wordt de kleine fond aangepakt.
Voor nieuwe aanwinsten wordt er uitgekeken bij de concurrenten uit de streek waarvan Johan het meeste last heeft.

Echte weduwschapspeler

Johan Donckers pakte het seizoen 2012 aan met 26 weduwnaars... 13 duivinnen ... 100 jonge duiven en 24 koppels kwekers. Normaal eindigt het vliegseizoen voor de weduwnaars eind juli maar een paar gingen nog door op de snelheid tot de 2e zondag van augustus. Doffers en duivinnen bleven daarna samen en fokten nog een ronde jongen die hoofdzakelijk aan bons gespendeerd werd.
Eens de jongen gespeend gingen zowel doffers als duivinnen voor 2,5 maanden in de volière. In de eerste plaats omdat het weinig werk vergt... een voederbak van 25 kg graan en een drinkpot van 3 liter en klaar is Kees. Iedere dag wat drinken "bijkappen"... twee dagen op de vijf Naturaline en Appelazijn in het drinkwater... altijd en overal een teentje look in het drinkwater.... en sporadisch de drinkpot eens uitwassen.
Dus weinig werk maar ook een beetje de natuur onder de duiven brengen... en de natuurlijke weerstand wat aanscherpen. En wanneer heel wat duiven zich rond de voederbak of drinkpot scharen... dan betekent dat dat er moet bijgevuld worden !
De weduwnaars worden een eerste keer gekoppeld rond 1 december en trekken een ronde jongen groot. Aan de ouderdom van 16 dagen verhuizen de jongen met de duivinnen naar het hok van de jonge duiven. De doffer moet de andere helft van de kroost groot brengen. Op die manier wordt het leggen vermeden.
De tweede koppeling vindt plaats begin maart... doffers en duivinnen komen zo'n 4 à 5 dagen samen... er wordt niet gelegd... en wanneer ze uit elkaar gaan zijn de doffers weduwnaar. Het opleren van de weduwnaarsploeg start in functie van de eerste wedstrijd van het seizoen die het eerste weekeinde van april gepland is. Ze worden 3 à 4 keer met de wagen weggevoerd tot Mechelen (20 km).
De vliegploeg wordt opgesplitst in functie van de gespeelde disciplines. Twee oude doffers worden het hele seizoen op Quiévrain gespeeld... 7 oude en 4 jaarse weduwnaars blijven op Noyon ... en 3 oude en 5 jaarse pakken de halve fond aan. Twee oude en drie jaarse worden om de twee weken gespeeld op de lichte fond en gaan tot Limoges.

Voeding en motivatie

Tijdens het vliegseizoen wordt de vliegploeg oude duiven gevoederd volgens het systeem Matador. "Turbo" op de dag van thuiskomst... daarna 2 dagen "Start"... vervolgens 2 dagen "Vlieg"... en als afsluiter nog 2 dagen "Turbo". De fondduiven die slechts om de twee weken gespeeld worden krijgen 7 dagen "Vlieg" extra.
 De laatste twee dagen voor de inkorving krijgt iedere weduwnaar nog een koffielepel "Energy" van Beyers. Bij het binnenlopen na de training ligt er telkens een snuifje snoepzaad in de woonbak te wachten. Het is ook zo dat er gevoederd wordt voor elke trainingsbeurt omdat duiven die honger hebben niet zo vlot trainen... zeker de eerste dagen na thuiskomst.
Bij de inkorving voor fond en halve fond wordt noch schotel noch duivin getoond. Van het hok direct in de mand !
Op zaterdagmorgen komen alle weduwduivinnen los uit de volière en reppen zich naar hun hok. De duivinnen van de duiven voor halve fond en kleine fond worden klaar gezet voor de partners die onderweg zijn van een wedstrijd. Maar orde en rust worden op die manier verstoord op het hok en 's morgen krijgen ook de weduwnaars voor de vitesse schotel en duivin in hun nestvak... en worden 's morgens al in de mand gezet om pas 's avonds ingekorfd te worden.
Op het weduwnaarshok wordt er niet specifiek gezocht naar extra-motivatie... want een weduwnaar weet vrij snel waar de klepel hangt. Alleen wanneer een weduwnaar na een vijftal weken afhaakt en minder goed begint te presteren krijgt hij een andere duivin in zijn nestvak met de hoop dat die de vlam weer doet oplaaien.
Vanaf de maand mei wordt er tweemaal per dag getraind gedurende 1 u (vrije training) met gesloten ramen. Dan is Johan meestal wel in de buurt want uit het trainingsgedrag kan er wel wat geleerd worden.

Medisch

Na de laatste wedstrijd van het seizoen gaat ook de medicamententrommel op slot en alle duiven overwinteren op eigen kracht in de volière. Johan hanteert het principe van veel "kijken" en weinig "doen"... of m.a.w. hij gaat regelmatig op controle bij de dierenarts maar tracht zo weinig mogelijk medicamenten te verstrekken.
Voor de eerste koppeling van het seizoen gaat hij op controle bij zijn vaste dierenarts Stijn Gijsbreghts. In 2012 was dat lichtjes anders want wegens een zwaar ongeval van zijn vaste dierenarts nam dierenarts Mariën deze taak over. Dus controle voor de eerste koppeling en voor het vliegseizoen ... maar telkens moest er niet behandeld worden.
Tijdens het vliegseizoen gaat Johan iedere eerste maandag van de maand op controle bij de dierenarts. In 2012 resulteerde dat in één trichobehandeling met 1/4 pilletje Flagyl. Tegen luchtwegeninfecties werd er in 2012 helemaal niks ondernomen. Wel werd er de conditiepoeder ... de conditiesiroop... en vitamineral van Dr. Marën verstrekt naast de hoger vermelde appelazijn... Naturaline... en het teentje look.

Duivinnen op weduwschap

2012 was het eerste jaar dat er met duivinnen op weduwschap geëxperimenteerd werd. Zij werden pas rond half februari gekoppeld (hok niet klaar) en mochten 1 jong groot trekken. Bij het spenen van de jongen begon voor hen het weduwschap. De woonbakken op het hok waarop ze gekweekt hadden werden afgesloten en de 13 dametjes kregen een zitplaatsje op 16 kapelletjes voor de hokken. Op de vloer werd een kader met draaiende stokken geïnstalleerd zodat er op de bodem niet kon samen gehokt worden. De duivinnen kwamen tweemaal daags los voor een trainingsbeurt en na het neerstrijken op het dak werden ze meteen binnen geroepen. Daarna kregen ze 10 à 15 minuten de tijd om te eten en te drinken in de gang voor hun hok. Er nog bij vertellen dat de duivinnen samen met de jonge duiven verduisterd werden tot half mei.
Met het onderling paren was er niet echt een probleem... slechts één duivin moest om die reden van het hok verwijderd worden. In totaal werden er twee duivinnen verspeeld... eentje ging naar het kweekhok omwille van de kweekresultaten... en twee duivinnen voldeden niet. De 8 overblijvers werden 96 keer gespeeld op de halve fond... wonnen 68 prijzen... waarvan 23 per tiental... en 3 duivinnen vlogen 12 op 12. Medisch volgden ze hetzelfde schema als de doffers met dien verstande dat zij helemaal niet behandeld werden tegen tricho.

Jonge duiven

In twee rondes kwam Johan aan de start met een ploeg van 100 jonge duiven. Zij werden gespeend aan de leeftijd van 25 dagen en de twee rondes werden op afzonderlijke hokken ondergebracht. De geslachten bleven samen tot aan de eerste Quiévrain. De jonge bende werd verduisterd van begin maart tot half mei... van 18.30 u tot 8.30 u. Achteraf werd er niet meer bijgelicht. Einde seizoen had het merendeel van de jongen 3 à 4 pennen gestoten.
Eind april werd er gestart met opleren... 7x wegvoeren tot 35 km. Aanvankelijk werd er gespeeld via de schuifdeur maar de doffers mochten half juli aan een nestje beginnen en de duivinnen na Bourges. Tijdens de periode dat de jonge duiven op een nestje gespeeld werden werden ze tweemaal per week gelost voor een trainingsvluchtje... wegens niet meer trainen aan huis.
Maar voor Johan volgend jaar zeker geen nestspel meer met jonge duiven wegens twee grote nadelen. Enerzijds worden de jonge duivinnen tijdens de week "afgestouwd"... anderzijds kunnen ze niet gespeeld worden met papjongen bij warm weer. Daarom beter de schuifdeur...
maar de schuifdeur betekent langer verduisteren. Er moet een keuze gemaakt worden... halve fond of kleine fond...want met verduisteren tot half mei haal je eind augustus niet.
De jonge duiven kregen van thuiskomst tot vertrek sportmengeling gevoederd... in het begin van de week werden ze krapper gevoederd. De laatste 2 dagen werden ze opgevoederd met een steviger portie en kregen ze "Energy" van Beyers als toemaatje.
Ze werden in de loop van het seizoen 2x behandeld tegen trichomonas (1/4 Fagyl)... en niet tegen luchtwegeninfecties. Maar ze kregen wel de al genoemde conditiepoeder ... conditiesiroop... en vitamineral.

Het kweekhok

De beste kwekers trekken wel tot 5 rondes jongen groot... en er wordt niet geopteerd voor een te dichte familiekweek. Einde seizoen kan een excellente weduwnaar wel eens met zijn moeder gekoppeld worden... maar nicht x kozijn vormen geen probleem. In 2012 mochten kwekers en weduwnaars vrij paren.
Een eerste excellent kweekkoppel is B05/6329999 "Blauwe 999" (Leo Heremans) x B06/6370932 "Geschelpt 932" (oud soort). Samen werden ze de ouders van 1e Prov. Salbris 2007 en niet minder dan 5 eerste prijs winnaars.
Doffer B06/6370972 "Asduif" (Heremans-Leysen) wordt in eerste instantie gekoppeld met  B06/6370988 "Blauw 988" (zuster "Blauwe 999") en daarna met B08/6297184 (Danny Van Dyck). Zij moeten in niet veel onderdoen voor het eerste koppel en zetten niet minder dan 7 eerste prijs winnaars op de wereld.