DANNY & TOM THIERENS - 1e Nat. Poitiers 10.574 jaarse

Moerzeke – Een deelgemeente van Hamme gelegen in het oosten van Oost-Vlaanderen, geplakt tegen St.-Niklaas en deel uitmakend van het Waasland, een Vlaamse regio die grotendeels in Oost-Vlaanderen ligt maar ook een stukje in Antwerpen. In vogelvlucht eigenlijk niet zo ver van ons kantoor in Zandhoven, helaas ligt het voor ons aan de verkeerde kant van het verkeersinfarct dat Antwerpse ring heet.

Dit weekend speelde zich in Moerzeke een duivensprookje af. Danny (71) en Tom (47) Thierens pakken hun eerste nationale palm en dit met een kleine, bescheiden mand. De winnares was bovendien hun 1e getekende. 

Dromen in de duivensport mag, want sprookjes bestaan. Danny moest 50 jaar wachten op een eerste nationale overwinning. Tijdens de volgende Nationale Dagen mogen ze hun felbegeerde trofee gaan afhalen. Hoe zoet zal dit smaken?
“Porchken” (B23-4092365) was met haar 1827,89 m/m de 1e tegen 10.574 jaarduiven en ook nog eens de snelste van 19.589 duiven. Om 7.20u gingen de duiven los in Poitiers (Vivonne) en na 596 pittige kilometers arriveerde de duif in Moerzeke. Ze bleef nog 3 min. rondcirkelen en om 12.44.32u besloot ze dan de klep op te duiken, nog op tijd dus voor een nationale overwinning. Nationaal speelden ze 1-16-110-418-1158... (7/11) tegen 10.574 jaarduiven, één duif bleef uiteindelijk achter.
Danny, een kraanman op rust, en zoon Tom spelen hier bescheiden met de duiven. Tom heeft zelf een dochter, en ook nog een zus met drie zonen. Alle vier vinden ze de beestjes wel leuk maar het zijn allen toch voetballers geworden. Danny kreeg meer dan 50 jaar geleden de passie voor de duiven mee van zijn schoonvader. Vader verzorgt dagelijks de duiven en Tom staat hem bij waar hij kan.

Duivinnen op klassiek weduwschap

Dit seizoen is een bijzonder seizoen voor Danny en Tom en niet alleen omwille van hun eerste nationale palm. Op het kweekhok zitten een 30 kweekkoppels en normaal worden daar een 80-90 jongen uit gekweekt. Dit jaar 110, want het was nodig.
Normaal spelen ze met een ploeg oude weduwnaars aangevuld met telkens een paar jaarlingen. Enkel doffers, geen duivinnen. Ze kwamen echter slecht, goeie gingen verloren (o.a. 1-7 lokaal Bourges) of werden ernstig gekwetst. De resultaten vielen tegen en van wat er overbleef vond Danny niets goed genoeg, dus werden vorig jaar alle oude opgeruimd zodat de huidige ploeg alleen uit jaarduiven bestaat.
Danny speelt al heel zijn leven met weduwnaars. Niet alleen vielen de weduwnaars echter tegen, de heren merkten tevens dat bij de jongen de duivinnen het veel beter deden dan de doffers. Er werd dan ook besloten om de boel om te gooien. Dit seizoen werd gestart met 20 jaarse duiven (momenteel nog 15), hoofdzakelijk duivinnen en nog een paar van de beste doffers. Volgend seizoen wil Danny echter starten met enkel 25 duivinnen, allemaal met een thuisblijvende partner.
Begin april begon Danny ze dan op te leren. Tom: “Vrij laat, maar onze pa is altijd heel voorzichtig met zijn duiven, ook wat meegeven betreft.”
De duiven worden een paar keer gelapt, Dendermonde, Aalst, Ninove en dan zijn ze klaar om de mand in te gaan. Tijdens het seizoen wordt er niet gereden. De winnende duif vloog voordien Châteauroux en Noyon en dit was haar eerste nationale vlucht.
De duivinnen trainen eenmaal daags, de doffers tweemaal. Ze trainen doorgaans goed aan huis. De duivinnen worden binnengeroepen als ze samenkladden op het dak, de doffers krijgen wat meer respijt.
Voor de vlucht wordt er geen partner getoond. In het begin van het seizoen kan het al eens voorvallen dat ze bij thuiskomst tot ’s anderendaags samen mogen blijven, maar normaal gezien gaan ze dezelfde dag nog uit mekaar. 

Medisch en voeding

In Moerzeke schaft de pot de voermengelingen van Beyers. Begin van de week “light” en op woensdag wordt er dan overgegaan op “sport energy”. Dit krijgen ze ook bij thuiskomst en vanaf zondag dan terug de “light”. Heel klassiek opvoeren dus. Bij thuiskomst krijgen ze wat “recovery”. Alle bijproducten komen van Herbots.
Bij thuiskomst gaan ze dus direct samen en na een half uurtje wat tot rust komen, krijgen ze dan hun voer. Ze blijven samen om te eten, maar de duivinnen worden wel met de lepel gevoerd. Eens terug gescheiden gaan de duivinnen naar hun woonbakken en overdag zitten ze in de volière.
Danny probeert mee te gaan met zijn tijd. Hij staat open voor verandering en innovatie. Niet alleen is hij met duivinnen gaan spelen, ook op medisch vlak pakt hij het anders aan dan in het verleden.
Vroeger ging hij eigenlijk nooit naar de veterinair, enkel voor de verplichte entingen. Nu wordt er alle 3-4 weken op controle gegaan. 
Dat er meer naar de dierenarts wordt gereden wil echter niet zeggen dat er nu meer medicatie wordt toegediend, integendeel! Vroeger werd er preventief gekuurd, nu wordt er enkel nog gericht iets gegeven indien nodig en van de duiven die in orde zijn wordt afgebleven.
Danny: “Ik denk dat vroeger toch veel te snel en veel te vaak iets gegeven werd, ook antibiotica en zo. Als ik geen hoofdpijn heb neem ik ook geen pilleke, waarom zou ik dat dan bij mijn duiven wel doen?”

De duiven

Na het opruimen van hun oude kregen Danny en Tom gelukkig hulp van hun vrienden. Want vriendschap bestaat absoluut nog in de duivensport! Zo schoten onder andere Patrick Van den Abbeel en Rony Peleman (Buggenhout) hen te hulp. Dit met raad, daad en duifjes. Patrick is iemand die Danny wel vaker om raad vraagt. Danny en Tom vinden Patrick een grote naam die zich niet te goed voelt om een kleine melker te helpen. (De 16e Nationaal kwam uit twee duiven van Van den Abbeel-Peleman). Tom: “Die mannen waren van ’t weekend zenuwachtiger dan wij (lacht), dat is toch schoon?”
Ook Guido Van Caeneghem (Merelbeke) is mee verantwoordelijk voor de heropbouw van het hok Thierens. Meer dan 50% van hun duivenbestand is opgebouwd uit duiven van Guido. Hun derde duif, 110e Nat. en 6e lokaal, is een zuivere Van Caeneghem.
Bij de winnende duivin, “Porchken”, valt in haar pedigree vooral op dat er veel Benny Steveninck (Hamme) bloed inzit. Ook de PEC-topper “Porche 911” (B14-2230911) is via beide ouders goed vertegenwoordigd.
Danny is er nog niet uit of hij de winnende duivin nog gaat meegeven. Danny: “Als ze thuiskwam zat ze nog goed, ze zou gerust nog kunnen verder vliegen. Ze is ook een van mijn beste vliegers (3e Châteauroux en 4 keer lokaal 1e op Toury en Noyon). Ik moet echter ook voorzichtig zijn, een goeie extra kweekduivin heb ik hard nodig. Sowieso ben ik heel voorzichtig met meegeven. Wie niet veel duiven heeft mag er niet veel kwijtspelen he! De rest gaat naar Châteauroux en als ze te zwaar weer geven naar Noyon, wat ik met haar ga doen staat dus nog niet vast.
“Weet ge, ge moet het doen met wat ge hebt. Ze zeggen dat je uit kampioenen moet kweken, maar ik kan ook maar kweken uit wat aanwezig is he? Ik kan niet kweken uit Asduiven en zo want die zitten hier niet op mijn hok. (lacht)
Een topper hier in de streeks, en eigenlijk in heel het land, is Tom Van Gaver. Die man kan geweldig met de duiven spelen, maar hij heeft er ook geweldige. Moest hij met mijn duiven spelen, ik ben ervan overtuigd dat hij het beter zou doen dan ik zelf, maar het zou wel een heel deel minder zijn dan nu. Ik zou het hem wel eens willen zien doen. (lacht)”

Toen we hem zaterdag contacteerden voor een interview was Danny nog helemaal onder de indruk van alle commotie die een nationale zege met zich mee brengt. Danny: “Al 50 jaar speel ik met de duiven en hier is nooit veel volk over de vloer geweest, plots staat het geleeg vol, onze gsm’s gaan heel de tijd en iedereen moet ons plots blijkbaar “hebben”. Wat een gedoe zeg. (lacht) Versta mij niet verkeerd, we zijn hier ongelofelijk blij mee. We pakken nationaal 1, 16 en 110 met onze eerste getekende voorop. Het is dus ook geen toevalstreffer, onze duiven waren dit weekend gewoon goed. Zij hebben het tenslotte gedaan.
Ik ben dezelfde gebleven, ik geef hetzelfde, ik doe hetzelfde, het hok is hetzelfde, allen de duiven zijn nu blijkbaar beter dan voordien.
Weet je? Met die 16e waren we al dolblij geweest. Ge geeft altijd mee om te winnen, maar ge weet ook dat dit niet voor iedereen is weggelegd. Dit is zo schoon aan de duivensport, de kleintjes kunnen winnen van de groten. Ik heb er 50 jaar op moeten wachten, maar ge ziet dat het kan.”
Buiten is het, excuseer mijn taal, kl**enweer en toch voelen we ons heel vrolijk na dit gesprek. Duivensport kan heel mooi zijn!