Liefhebber:
Onderwerp:
Oud-Turnhout – Bart, Nance en Kjenten beleven een echt boerenjaar. Met ondertussen 15 nationale top-10 noteringen, waaronder 2x de 1e, 2x de 2e en daarnaast nog 5 zonale zeges en een handvol provinciale overwinningen, lijkt het alsof de zegetocht blijft duren. Nog geen maand geleden hadden ze de 1e nat. op Limoges en het afgelopen weekend op Tulle hadden ze hun tweede nationale palm van 2024 beet, de zevende in hun carrière! Opnieuw mag de Belgische driekleur worden gehesen en vanzelfsprekend is het alweer een deugddoende zege.
De uitslag op Tulle liegt er niet om en de thuiskomst van de duiven behoort sowieso tot een van de topvluchten uit hun duivenloopbaan. Bart: “Het zijn momenten die ons nog lang bij gaan blijven.”
Met de jaarlingen werd het van in totaal 5753 d. plaatsen 1, 12, 21, 29, 31, 43, 53,... , 1331 in totaal 22/35 per viertal prijs en 11/35 jaarlingen in de eerste 100 nationaal. Ook de oude deden het goed met van 4964 d. de 4, 15, 63, 147, 228, 299, 410 en 7/8 prijs.
Het winnende duivinnetje met ringnr. B23-6102047 haalde het niet alleen tegen 5753jaarse duiven, maar was ook de snelste van 10.717 mededingers.
Topjaar
Bart: “Het is eigenlijk begonnen op Bourges en het is blijven doorgaan. We hebben topvorm op de hokken en als dan de omstandigheden ook nog mee zitten, kunnen we het verschil maken. Met de omstandigheden bedoel ik de temperatuur en natuurlijk de wind die de duiven op het juiste moment onder de staart krijgen. Daarnaast hebben we op het gepaste moment de juiste beslissing genomen door maar vier duiven mee te geven op Argenton, alwaar ze met een moeilijke middaglossing af te rekenen kregen. Wel ging de gehele ploeg mee op een minder moeilijke Limoges, die bovendien op vrijdag zou gelost worden. Op deze vlucht wonnen we dan ook nog de 1e nationaal, waaruit blijkt dat het een topbeslissing was. De week nadien was de trein helemaal vertrokken en konden onze vliegers mee naar Souillac en Argenton. Met halve fondduiven mee, die in topvorm verkeren, kon het bijna niet anders dan dat alles op deze niet al te moeilijke dagfond vluchten, prima verliep. Bovendien beschikken we over een brede ploeg met veel kwaliteit, hetgeen ook wel een voorwaarde is om dit programma succesvol af te kunnen werken.
Vermits het chaossysteem volledig werd afgezworen, hebben alle vliegduiven een thuisblijvende partner. Van de twee afdelingen met duivers vloog één hok Agen en Narbonne, waarop we in de voorbereiding tevens de 2e nat. op Poitiers hadden. Het andere hok was voorbestemd voor de dagfondvluchten, maar met deze groep hebben we veel pech gehad. Daarnaast zijn er de afdelingen met duivinnen waarop we eigenlijk de meeste goede resultaten hebben geboekt.”
Quarantaine
“We hechten heel veel belang aan een goed herstel van de duiven, zeker na een zware inspanning en nog meer als duiven wat te laat van een vlucht terugkeren. Deze beestjes gaan sowieso enkele dagen naar het quarantainehokje waar ze volledig kunnen herstellen. Het is goed voor hen, maar ook voor de duiven die wel op tijd arriveerden. Deze laatste kunnen moeiteloos en niet afgeremd door duiven in mindere conditie, voor de volgende vlucht worden klaargestoomd. De meeste duiven gaan elke week mee de mand in op de grote halve fond, doch het is altijd mogelijk dat we ze een weekje laten rusten.”
Wat een jaar
Terwijl op vele hokken heel wat miserie heerst, lijkt het wel of bij Van Oeckel alle dagen de zon schijnt. Bart: “Ons ga je zeker niet horen klagen met al hetgeen we dit jaar gewonnen hebben. Maar ik besef maar al te goed dat het voor duivenminnend België dit jaar een kl**seizoen is. Zo zijn er heel wat klasseduiuven die niet terugkeerden van bepaalde vluchten. Daarnaast is ook hier zo’n 60% van de jongen achtergebleven en dan moeten de nationaals nog beginnen. Ik weet ook niet wat dat nog geven zal. Een groot deel van de oorzaak is natuurlijk het weer, met heel wat uitgestelde en minder goede lossingen tot gevolg. Maar wellicht zijn er nog andere factoren die een rol spelen, zoals de talrijke roofvogels die onze duiven aan huis maar ook tijdens de vlucht blijven teisteren.”
Ter afsluiting benadrukt Bart nogmaals dat hij beseft dat voor hen dit jaar alles meegezeten heeft. “De omstandigheden waren bij momenten uitzonderlijk goed en de duiven waren in vorm. Elk jaar is er wel zo een hok dat een goed seizoen draait en volgend jaar is dat wellicht een ander, dat is ook duivensport. Dit is onze tweede nationale overwinning van het seizoen en tegelijk ook de tweede maal dat we heel nipt in de sprint onze beste vrienden Jan, Marleen en Niels Broeckx kloppen. We hopen dan ook oprecht dat, wanneer dit nog eens moest voorvallen, de fotofinish in hun voordeel zal pleiten. Of nog beter, dat het zou gaan om twee duiven uit verschillende categorieën, dat zou nog een groter feest geven.”
Auteur:
