TEAM KALLEN - Gouden Duif-winnaar Duitsland 2024

Duisburg – De Gouden Duif Duitsland wordt gewonnen door echte droomkandidaten. Melkers die de laatste drie jaar nadrukkelijk hun neus aan het venster staken. Vader Hermann (58) en zijn zonen Philipp (27) en Jan (22) werden de afgelopen drie jaar kampioen van Duitsland met oude duiven, kampioen met de jonge duiven in 2024 en ze grossierden in (asduif)titels. En ze konden liefst drie duiven afvaardigen voor de Olympiade in Maastricht. Ze voegen nu dus de felbegeerde Gouden Duif toe aan hun geweldige palmares.

Van meerdere ‘insiders’ die de Duitse duivensport goed volgen, kreeg ik vorig jaar al te horen dat Team Kallen onwaarschijnlijk hard presteerde. Evenals de jaren daarvoor trouwens. Voor de meeste Belgen en Nederlanders blijft de Duitse duivensport toch een beetje een ‘black box’. Er zit ook nog eens een behoorlijke taalbarrière tussen en dat geldt andersom misschien nog wel meer. Nederlands is voor de meeste van onze oosterburen nauwelijks te volgen en dat geldt naar eigen zeggen ook voor de familie Kallen. Een duivenkrant lezen uit België of Nederland gaat niet of nauwelijks. Hoe dan ook, de feiten (zie kader) worden daar niet anders van en die feiten zijn erg duidelijk: we hebben hier te maken met een echt tophok, niets meer en niets minder.

Team Kallen speelt in het grootste samenspel dat Duitsland rijk is met 400 deelnemende hokken en qua oppervlakte ongeveer een kwart van Nederland beslaat. Erg uitgestrekt dus. In totaal telt de Duitse bond 15.800 actieve leden. Hermann liet mij een lijstje zien met de leeftijdsopbouw van alle melkers in Duitsland. 65% is ouder van 60 jaar. Nog weer een knikje ouder dan in Nederland. Philipp en Jan zijn heel nuchter over deze feiten: over tien jaar zien ze een heel andere duivensport dan nu en daar is in hun ogen vrij weinig aan te doen. 
Alle vluchten voor Team Kallen vinden plaats binnen Duitsland zelf, waarbij geheel zuidoost wordt gevlogen met voor de oude duiven als eindstation Landshut (514 km). Geen gemakkelijke vlieglijn overigens omdat die loopt over heuvelachtig en bergachtig terrein. Voor de jonge duiven zijn in Duitsland maar vijf vluchten voorzien (eindstation +/- 300 km), waaraan voorafgaand vijf zogenaamde voorvluchten worden georganiseerd.

Als voorbereiding op het oude duivenseizoen worden de vliegers twee keer gekoppeld. De eerste keer half februari. Na een weekje broeden worden eieren en partners afgenomen en begint men de duiven begin maart voorzichtig los te laten. Ze blijven er constant bij staan om roofvogelaanvallen eventueel te kunnen verstoren. Ze trainen dan vrij vlot al redelijk goed en na veertien dagen is het meeste leed met roofvogelaanvallen geleden en wordt er einde maart opnieuw gekoppeld. Na opnieuw een kleine week broeden staat alles op weduwschap. De duiven vliegen dan zowel ’s ochtends als in de namiddag ongeveer 45 minuten en worden in voorbereiding op de eerste wedvlucht zelf een drietal keren weggebracht en vervolgens op alle voorvluchten die door de vereniging worden georganiseerd, meegegeven. De oude doffers en oude duivinnen worden op weduwschap gespeeld waarbij de partner thuisblijft. De jaarlingen worden op totaal weduwschap gespeeld. 

Ze merken weinig verschil in de resultaten, waarbij moet worden opgemerkt dat ze met een flinke ploeg jaarlingen spelen en die vinden altijd wel een partner als ze eenmaal thuis zijn. Eventueel verlies van een duif speelt daarbij een minder grote rol, denken ze. In 2024 was er wel een licht overwicht van de dames overigens.

In volle seizoen start de dag om 5.30 uur en is voordat de mannen aan het werk gaan (ze hebben een eigen bedrijf in verwarming en sanitair) alles netjes verzorgd. ’s Middags herhaalt zich hetzelfde ritueel. De duivinnen worden overigens overdag buitengesloten in de volières voor de hokken. Ook de jongen moeten zich voor aanvang van hun programma voegen in het dagelijkse ritme. Ook zij krijgen twee keer per dag de vrijheid. Ze worden verdonkerd van begin april tot midden juni van 18.00 uur tot 8.00 uur en daarna worden ze belicht.

De rollen zijn bekend binnen het team, maar vader en zonen zijn het niet overal over eens en dat is prima natuurlijk. In 2024 traden ze met een flinke ploeg jonge duiven aan (180) en daar zijn er op dit moment nog 120 van aanwezig. Veel te veel om als jaarling mee te gaan spelen, vindt Philipp, maar daar denkt zijn vader toch wat anders over. We gaan het zien in 2025.

Zoals u kunt lezen tot hier toe niets bijzonders. Wat wel anders is, is de verzorging/begeleiding van de duiven. Die is behoorlijk intensief. Ze gebruiken (bijna) het hele gamma aan bijproducten van de Firma Klaus Gritsteinwerk, al bijna 20 jaar. Voor in het drinkwater gebruiken ze Pelin, Jodoferrol , C-T-P, Trevit Forte, Vitamine C en Turbo Race & Recover. Voor over het voer Oreganum-olie, GeNies-Poeder Lecithin-Poeder, Vitamine B, Levertraan, Faunavit rood, ColoCare, Prange Suppe en Reise 1. Ze geloven er heilig in. 

De duiven zelf blijven in de ogen van Team Kallen hoe dan ook het belangrijkste. Aan de samenstelling van het hok kun je zien dat ze altijd op zoek zijn naar het beste van het beste. De huidige samenstelling is gebaseerd op hun oude lijnen (Schellens/Janssen), Dirk Van Den Bulck, Günter Prange, ‘Hurrican 51’ Henri Vloemans, ‘Zoon Lucas’ van H. Lekscha, Gaby Vandenabeele, ‘Olympic Rico’ Vrancken-Berden, en in 2024 kochten ze tien jongen van Tom Van Gaver (die ze hebben gespeeld).

Op mijn vraag aan Hermann of hij zonder handkeuring een duif van internet durft kopen volgt een onomwonden ja. Meerdere van zijn beste kwekers kocht hij op die manier. En waar kijk je dan precies naar, was de vervolgvraag? De ogen spelen daarbij de belangrijkste rol. Wat precies dat werd mij als niet-ogenspecialist niet echt helder, maar dat hij daar een beetje kijk op heeft lijkt me wel duidelijk.

Het is een bijzondere tandem daar in Duisburg en een waardige Gouden Duif-winnaar!