MICHEL LOSSIGNOL - 2e Gouden Duif-winnaar Belgie 2023

Op een van die dagen dat de zon haar verrekte best doet om erdoor te komen zijn we op weg naar Haspengouw. Wie Haspengouw in de lente zegt krijgt natuurlijk onmiddellijk beelden van weelderige fruitbloesems op zijn netvlies. We zijn echter nog enkele weken te vroeg. De bomen staan vol groene knoppen die popelen om uit te schieten. Liefst nog heel even wachten, de fruittelers hier zijn immers als de dood voor late nachtvorst die de pret kan komen verstoren.

Ons reisdoel is Budingen in het uiterste oosten van Vlaams-Brabant, deelgemeente van Zoutleeuw en aanpalend aan buurtprovincie Limburg. Hier aan de samenvloeiing van de Kleine en Grote Gete vinden we het hok van Michel Lossignol. Michel is treinconducteur op rust die met de duiven speelt, in duivenland staat de naam Michel Lossignol echter voor meer. De naam staat voor het samenspel van twee vrienden, Michel Lossignol (68) en Geert Vlaeyen (56).
Michel is de man die dagdagelijks op de hokken kruipt en instaat voor de verzorging van de vliegers, Geert verzorgt en huisvest de kwekers, gaat regelmatig lappen, staat Michel bij in het weekend, maar vooral, hij heerst vanachter zijn computerscherm. Alles wat administratie betreft komt op zijn schouders terecht. Geert maakt pedigrees en houdt uitslagen bij, maar tevens bedenkt hij mee de koppelingen, zoekt hij melkers om samenkweek mee te doen, schuimt hij internet af op zoek naar interessante bonnen en houdt hij tevens de inzending voor kampioenschappen bij.
In die hoedanigheden zijn Michel en Geert dus samen verantwoordelijk voor het behalen van de 2e plaats in onze Gouden Duif-competitie. De heren moesten enkel de duimen leggen tegen Stephan Machiels die dit jaar onder de naam van echtgenote Sabrina Brugmans met het felbegeerde gouden duifje aan de haal ging. De tweede plaats is de meest ondankbare plaats in de sport, maar voor u echter teveel medelijden krijgt met Geert en Michel, de heren hebben reeds zo’n gouden duifje op de schoorsteenmantel staan, in 2020 mochten zij immers het hoogste trapje betreden op ons Gouden Duif-podium.
Geert kon er jammer genoeg niet bij zijn, maar Michel stond ons graag te woord.
Michel: “Geert houdt de scores bij van de Gouden Duif. We wisten dat het lang een nek-aan-nekrace was tegen Stephan. Uiteindelijk heeft Stephan het gehaald. Proficiat voor hem. Geen schande om van zo iemand te verliezen en volgend jaar proberen we opnieuw en is het hopelijk terug aan ons.” (lacht)

25% Leon Kemerlinckx, 75% Willem de Bruijn

Geert kreeg de smaak van het duivenmelken te pakken van nonkel Louis Vlaeyen (Tielt). Geerts vader was dan wel geen melker, Geert stamt toch uit een echte duivenfamilie. Reeds op zijn vijfde liep kleine Geert met een “Junior-constateur” rond de buik gebonden, duiven te klokken op het erf van nonkel Louis. In 1993 kwam Geert in Budingen wonen en daar begon hij op eigen naam te spelen, hij baatte er zelf een tijd het kleine clublokaal uit.
Michel, in zijn jeugd wonend in Brussel, bracht zijn zomers door in Budingen waar hij van opa de duivenstiel leerde. 

Later verhuisde Michel terug van de grote stad naar de Haspengouwse fruitbloesems en na enkele jaren alleen gespeeld te hebben ging hij al snel samenspelen met Leon Kemerlinckx (92).
Vanachter zijn toog in het clublokaal kwam Geert in contact met Michel en Leon. Het klikte tussen de heren en de samenwerking was geboren. Vanaf 2018 begonnen ze te spelen als Michel Lossignol. Leon oordeelde dat hij te oud geworden was en dat zijn inbreng te klein was om zijn naam mee vermeld te hebben in het samenspel. “Als Leon niet vernoemd wordt, dan ik ook niet,” dacht Geert en vandaar dat Michels naam eenzaam en alleen prijkt op het samenwerkingsverband tussen de heren.

De duiven van Leon liggen nog steeds mee de basis van de huidige kolonie. Leon had op zijn hok afstammelingen zitten van toppers als “de Antwerpenaar” van de soort Houben x Grondelaers, topduiven van Van Leest-Peeters en zelfs de legendarische “Kaasboer” van Gaston Van de Wouwer lag mee aan de basis van het hok van Leon.
Zeggen dat de duiven van Leon de hoofdverantwoordelijk zijn voor het succes van Lossignol is echter wat kort door de bocht. Op de Gouden Duif-viering raakten de heren aan de praat met Willem de Bruijn. Onder de indruk van de man en vooral van de prestaties van zijn duiven besloten ze de daaropvolgende kerstperiode naar Thorn te trekken. Michel kon niet mee, maar Geert kon tweemaal aan het langste eind trekken en de eersten van een hele resem Willemduiven trokken richting Budingen. We mogen gerust stellen dat Michel Lossignol een van de namen is die WdB mee groot heeft gemaakt. Niet dat Willem het nodig heeft, zijn duiven bewijzen zich overal, maar dus zeker ook op de hokken in Budingen.
Ook de stamvader van de huidige kolonie, “Olympic” (NL14-1060442 uit “Zoon Schanulleke” x “Dochter Zidane”) zag het daglicht in Reeuwijk. Hij is de (groot)vader van meerdere eersteprijswinnaars waarbij ook de huidige topvlieger “Poupou” (B22-2111913, genaamd naar de opa van MvdP, Raymond Poulidor, omdat ze vaak net als Poupou 2e werd, ze vloog maar liefst 7 keer prijs per 100 in 2023) alsook de 1ste nationaal Châteauroux bij Roger Bruninx (Genoelselderen) in 2019.
Roger is een van die duivenvrienden waarmee de heren al eens duiven uitwisselen, bovendien is hij een duivenvriend die ook Willemduiven heeft zitten. De laatste jaren wordt er ook heel vruchtbaar samengewerkt met Olivier Geyskens (Veerle).
Die samenwerkingen zijn voor beide partijen positief, net zoals de duiven van Willem zijn de duiven van Lossignol blijkbaar goede verervers. Bruninx zijn 1e Nat Châteauroux zat ooit op de kweekhokken van Geert, net als een massa andere goede duiven bij Bruninx, en zelfs zijn beste vlieger afgelopen seizoen was 100% Lossignol.
Ook in Veerle zitten toppers die het levenslicht zagen in Budingen. Olivier heeft reeds enkele superkwekers overgehouden aan de samenwerking met Michel en Geert, o.a. zijn 2e Nat. Asduif 2021 en zijn 6e Nat. Asduif hebben Lossignol in de genen.
Michel: “Willem is helaas te duur geworden voor onze portefeuille. (lacht) We zijn echter zeer tevreden met het duiven uitwisselen. We zijn goed geweest met de duiven van Olivier (Geyskens), Willy (Bastiaansen, Wuustwezel, met ook veel WdB in zijn soort) maar ook met die van Frans Vandenwijngaerden (Budingen) of Frank Book (Nordhorn, D).
Ondertussen hebben Michel en Geert zelf een mooie lijst referenties om voor te leggen. Vriend en letter Laurent Weenen zijn stamvader is een zoon van “Olympic” (NL14-1060442). Frans Vandewijngaerden won in 2022 een 2e Prov. Asduif kleine snelheid met een rechtstreekse Lossignol-duif. Claeskens-Joris, Alex Vrindts (+), allemaal waren en zijn ze succesvol met duiven van Budingen. Zelfs in Duitsland weten ze Lossignol wonen, Frank Book en Faber en Sohn (Nordhorn) zijn zeer tevreden over de duiven die ze in Budingen komen halen.

Snelheid – hafo – fond

De hoofdreden dat Michel en Geert zich jaarlijks hoog weten te plaatsen bij de Gouden Duif-competitie is natuurlijk omdat hun duiven verdomd snel vliegen, maar tevens belangrijk is dat zij op alle afstanden uitblinken. Ze behaalden vermeldingen in alle categorieën (om winnaar te kunnen worden moet je in minstens twee van de drie categorieën vermeldingen behalen) en behalve 2e in de eindstand werden ze ook 2e in de reeks Superstar van het Jaar Hafo, na de onvermijdelijke Brugmans natuurlijk.
Om dit doel te kunnen bereiken kweekt Geert jaarlijks rond de 100 jongen (vorig jaar 95, dit jaar 100) waarmee Michel vliegt. Hiervoor zitten bij Vlaeyen 15 kweekkoppels en ook uit de beste vliegers wordt gekweekt.
Michel: “De selectie gebeurt zuiver op prestaties. Enkel de duiven die goed presteren mogen kweken. Presteren hun jongen goed, dan gaan ze van het vlieghok en verhuizen ze naar het kweekhok.”
Rond 15 december wordt er gekoppeld, de eieren van de kwekers worden verlegd, de beste vliegers mogen blijven zitten en zelf uitbroeden.
Geert is ook een groot voorstander van herkoppelen. Zelfs een combinatie die zeer goede nakomelingen heeft voortgebracht wordt vaak toch herkoppeld. Geert: “Dat is immers geen garantie dat ze het weer gaan doen, niets zegt dat de mayonaise weer zal pakken!”

Michel heeft 14 weduwnaars die op klassiek weduwschap gespeeld worden die worden ingezet voor de vitesse en de KHF. Dan is er ook nog een ploeg die vliegt van KHF tot de Nationals, al is dit laatste geen prioriteit voor de heren, de kortere afstanden zijn meer hun ding. Deze ploeg bestaat uit 16 doffers en 22 duivinnen op totaal weduwschap. 16 en 22? Dan ontbreken er 6 duivinnen! Dit klopt, dit zijn 6 oude duivinnen die wel een bak hebben maar voorlopig nog niet gekoppeld zijn.
In principe gaan ze iedere week de mand in. Bij de kortere afstanden houdt Lossignol helemaal geen rekening met het weer. Wanneer het echt te heet is dan kan het wel eens zijn dat een verdere vlucht vervangen wordt door een KHF-vlucht, maar er moet gevlogen worden.

Vanaf half maart, wanneer het weer het toelaat, wordt er gestart met het opleren van de oude. Er wordt een keer of 4-5 gereden, opbouwend tot max 40 km. Ze moeten klaar zijn voor wanneer de eerste Momignies begint. Tijdens het seizoen wordt er nooit gereden met de oude, dan trainen ze alleen aan huis. De duivinnen eenmaal daags, de duivers tweemaal. Michel begint om 6u want om 7u beginnen andere liefhebbers in de buurt hun duiven los te laten. ’s Morgens vliegen doffers en duivinnen elk een 20-25 minuten. Vliegen is vliegen, bij de training gaat Michel er met de vlag doorheen als het moet.
Alle oude vliegen 2x Momignies, een deel gaat dan door naar Soissons en het andere deel gaat naar de hafo. Op Momignies spelen ze niet veel duiven, op Soissons wel.
Michel: “Je moet weten, wij liggen volledig omringd door Limburg, niet door Vlaams-Brabant. Hierdoor hebben wij geen trek op Momignies.”

Het opleren van de jongen begint in april. Voor het seizoen wordt er, opbouwend, gereden tot, ook met hen, een 40 km. Dit gebeurt wel een 10-15 keer. Ook tijdens het seizoen wordt er, wanneer het weer het toelaat, regelmatig op woensdag of donderdag eens gereden met de jongen. Alles wordt dan in 1 klad samen gelost.
Michel: “We hebben wel onze losplaats moeten aanpassen. Daar waar we vroeger altijd losten hingen de slechtvalken al te wachten. We zijn dus wijselijk maar enkele kilometers opgeschoven. Ook hier in Budingen is dit een groot probleem. Ook in de winter wil ik onze duiven laten vliegen, maar dit kost pluimen. Die grote mannen dat is geen probleem, maar het probleem zijn die slechtvalken, hier hebben ze zelfs een nestbak op de kerktoren. We kunnen daar, vrees ik, echter heel weinig aan doen, dus stop ik maar met daarover te zagen.

Voeding en medische begeleiding

Tijdens de week krijgen de duiven zuivering plus een lichte mengeling van Vandenabeele of Gerry Plus van Versele-Laga. Naar het einde van de week toe komt daar sportmengeling bij. Eens de nationals zijn aangebroken krijgen ze de laatste dag ook nog extra energy en walnoten.
Michel: (lacht) “Ja inderdaad, okkernoten (walnoten) i.p.v. pinda’s, dat is op zich hetzelfde en dat is ook nog eens een lokaal product. Ik sla die zelf kapot en de duiven doen de rest, ze zijn daar zot van.”
Bij thuiskomst krijgen ze, eens de duivinnen afgepakt zijn, op hun gemak eten, sportmengeling. Ze krijgen dan ook elektrolyten en twee dagen lang gaat er Immunol (eiwitten) van Schroeder met olie over het voer. Ook vertrouwt Michel erg op de producten van Röhnfried (Blitzvorm, Entrobac, Rotosal...).
Begin van het seizoen rijden Geert en Michel naar Raf Herbots ter controle en zo lang ze goed vliegen komen ze daar in principe de rest van het seizoen niet meer. Begin van het seizoen wordt er vijf dagen gekuurd tegen tricho en tegen de kop, allemaal met de producten van Herbots. Verder wordt er (behalve verplichte entingen natuurlijk) niets van medicatie toegediend op eigen initiatief.

Er moet meer geluisterd worden naar de basis!

Zoals iedere melker waarschijnlijk is ook Michel een man met een mening.
Michel: “Al die samenspelen hier in de grensregio (Vlaams-Brabant – Limburg ), en ook in al die andere regio’s waar dit probleem speelt natuurlijk, daar moeten ze van bovenhand eens iets aan doen. De ene kan op één plaats inkorven en een ander heeft een massa keuze, dat is niet correct. Ik sprak de mensen van de Nat. KBDB daarover aan en die zeggen dat dit een provinciale bevoegdheid is, en die van de provincie die zijn precies doof.
Ik snap dat ze nooit voor iedereen goed kunnen doen, maar door het iets eerlijker te maken doe je volgens mij toch altijd goed voor de meerderheid van de mensen. Probleem is dat ze niet luisteren naar de basis, ze doen maar vanuit hun ivoren toren. Er zouden fatsoenlijke akkoorden moeten komen tussen de provincies.
Pas op, ik pleit hier niet voor mijn eigen winkel he. Wij zijn blij dat de Brabanders niet mogen inkorven in Limburg (omgekeerd wel), anders trekken er hier teveel weg en dan hebben we niemand meer over om tegen te spelen (lacht).
Die provincies, dat is trouwens niet logisch om die te gebruiken, wij wonen hier bijvoorbeeld helemaal ingesloten door een andere provincie. Provincies dat zijn politieke grenzen, ze zouden beter een praktische, logische indeling hanteren. Provinciale besturen horen zoiets natuurlijk niet graag, stel je voor dat hun postje verdwijnt. (lacht)
Die heren moeten eens gaan beseffen dat ze met onze hobby aan het spelen zijn, met onze passie en ons plezier. Ontneem de mensen dat plezier niet. Voor ons is duivenmelken echt een hobby. Geert gaat nog werken, maar ik ben met pensioen, op de kleinkinderen passen en met de duiven spelen, dat is mijn plezier. Onze trouwste supporter en leermeester Leon (Kemerlinckx) is ondertussen 92, maar hij mist geen enkele aankomst van de duiven en als het zonnetje schijnt volgt hij ook alle trainingen.
We werden dit jaar 4e Nat. Kampioen maar we hadden hoger kunnen eindigen, maar Geert had een foutje gemaakt met uitslagen indienen. Daar lachen wij eens mee. Natuurlijk ben ik dan niet kwaad, ik maak ook fouten. We zijn allemaal vrienden en we amuseren ons, dat is toch het voornaamste?”

Wanneer we klaarstaan om te vetrekken komt er een duivenmelker het geleeg van Michel opgewandeld. Hij heeft een mand bij met wat duiven, of Michel ermee wil spelen om ze te testen. Tja, dat krijg je wanneer je hoog scoort in de Gouden Duif-competitie, dan weten ze je, nog meer dan voordien, plots allemaal wonen. Willen of niet, dan krijg je zulke voorstellen, noblesse oblige!